นิทานรัก Can Be Fun For Anyone
ชายคนหนึ่งนั่งตกปลามาเกือบทั้งวัน แต่ไม่ได้ปลาสักตัวเดียว เขาจึงล้มเลิกความตั้งใจและคิดจะกลับบ้าน ทันใดนั้น ก็มีปลาตัวหนึ่งติดเบ็ด แต่เป็นปลาตัวเล็กนิดเดียว เจ้าปลาน้อยอ้อนวอนขอชีวิต “ปล่อยให้ข้า ถ้าวันนี้ไว้ชีวิต ในวันข้างหน้าจะเติบโตเป็นปลาใหญ่ เนื้อแน่น ให้ท่านได้จับกิน” คนตกปลาบอกว่า เขาไม่รู้ว่าวันข้างหน้า ปลาน้อยจะหลงมาติดเบ็ดอีกหรือเปล่า พูดจบก็จับปลาใส่กระป๋องแล้วเดินกลับบ้านนิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน
หน้าแรก คอมมูนิตี้ แท็ก คลับ เลือกห้อง ดูเพิ่มเติม
แม้อาหารอาจถูกแบ่งจากปิ่นโตให้เพื่อน ๆ จนลูกยีราฟอิ่มน้อยลงบ้าง แต่ความรู้สึกอิ่มใจกลับเข้ามาแทนที่ ซึ่งเป็นความอิ่มที่อยู่ทนทานนานคงทนมากกว่า ลูกยีราฟจึงขอมานั่งกินอาหารร่วมกับเพื่อน ๆ ทุกวัน และเก็บความสุขที่เกิดขึ้นในการกินอาหารมื้อกลางวันร่วมกับเพื่อน ๆ เป็นความทรงจำที่แสนดีตลอดไป
พระราชาผู้เป็นที่รัก พระราชาผู้เป็นที่รัก (ภาษาอังกฤษ)
.ฮัคไม่เคยผิดสัญญาใด ๆ กับเธอเลย ยูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก่อนที่ยูจะคิดไปไกล ประตูบ้านก็เปิดออก
คติสอนใจ : อย่าดูแคลนผู้ใดว่าไร้ค่า คนเล็กๆ อาจทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ในวันหนึ่ง
หมาตัวหนึ่งเดินคาบเนื้อวิ่งข้ามสะพานมา นิทานรักของสองเรา เมื่อถึงกลางสะพานก็ก้มมองลงไปในบ่อน้ำเบื้องล่าง เห็นหมาตัวหนึ่งกำลังคาบชิ้นเนื้อที่ใหญ่กว่า ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเงาของตัวเอง เจ้าหมาก็เกิดความละโมบ อ้าปากเห่ากระโชกเพื่อหวังจะแย่งชิ้นเนื้อในน้ำมาเป็นของตัวเอง ปรากฏว่าทันทีที่อ้าปาก เนื้อที่คาบอยู่ก็ร่วงหล่นลงน้ำ กว่าจะสำนึกได้ว่าหมากับก้อนเนื้อที่เห็นคือเงาของตัวเองในน้ำ ก็สายเกินไปแล้ว
นิทานปรับพฤติกรรมเด็ก เหมียวเหมียวกับโฮ่งโฮ่ง
นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง ลูกหมีสามตัว
นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน
นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ
นิทานก่อนนอนเรื่อง ความพยายามของชายกลัวน้ำ เป็นนิทานเรื่องหนึ่งในนั้น ซึ่งผมเห็นว่าสนุกดี จึงนำมาลงให้อ่านกันในเว็บไซต์นิทานนำบุญครับ แต่นิทานเรื่องนี้เป็นนิทานที่แต่งขึ้นเพื่อเป็นตัวอย่างในหนังสือ ผมจึงแต่งแบบกระชับ ไม่ได้ใส่อารมณ์หรือเล่าบรรยากาศมากนัก ถ้าอ่านแล้วไม่ตื่นเต้นเร้าใจ คุณพ่อคุณแม่อาจต้องเติมแต่งรายละเอียดเพื่อสร้างสีสันให้นิทานกันสักหน่อย ซึ่งน่าจะทำได้ไม่ยาก ขอให้มีความสุขกับนิทานนะครับ …….
เช้าวันหนึ่ง ขณะที่พ่อไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดิน ก็เขี่ยเจอพลอยเม็ดงามส่องประกายวิบวับ จึงรำพึงขึ้นว่า ถ้าช่างทองมาเห็นพลอยงามเม็ดนี้ คงจะดีใจมาก แต่สำหรับข้าแล้ว ข้าวแค่เม็ดเดียว ยังมีค่ามากกว่าพลอยเม็ดโตเสียอีก ในที่สุด พ่อไก่ก็เลิกสนใจพลอยเม็ดนั้น แล้วหันไปขุ้ยเขี่ยหาอาหารของตัวเองต่อไป